رواية لعبه في يده بقلم يسرا مسعد

قاعده جمبه
جاسر طيب قومى نامى فى اوضتك
سالى ماشى
جاسر على الساعه 3 جهزى نفسك انتى وسليم هعدى عليكم اخدكم نروح نزور اهلك ونبارك لعمى واختك
هزت سالى رأسها وشعرت بالعجب فقالت ماشى
اتجهت سالى لغرفتها ونامت من شده تعبها
مر اليوم سريعا وعند الساع الثانيه فى الظهيره اعدت سالى نفسها للخروج واتجهت الى غرفه سليم والبسته ملابسه ونزلت به الى الطابق السفلى فرأتها سوسن فقالت لها انتى واخده الولد ورايحه بيه فين
سالى جاسر هيعدى علينا ونروح مشوار
سوسن مشوار فين
سالى مشوار خاص
سوسن اتكلمى معايا عدل يا بنت انتى
اتسعت عينا سالى وبدأ سليم فى البكاء وقالت پغضب انا اتكلم زى ما انا عايزه وحضرتك اللى تراعى الفاظك انا سكتالك لانك ست كبيره وفى مقام والدتى لكن مش هسمحلك بالتطاول عليا

عندها دخل جاسر واستمع الى شجارهم فنظرت له سوسن پغضب وقالت كويس انك جيت عشان تعرف تربيه الشوارع اللى جيبتها بترد على امك ازاى
احمر وجهه سالى ونظرت الى جاسر فقال لها جاسر بقوه روحى على العربيه ..سمعتى
خرجت سالى رافعه رأسها تريد ان تبكى ولكنها عوضا عن ذلك تحلت بالقوه وهدأت من روع الصغير فى تلك الاثناء كان جاسر يقف فى مواجهه امه قائلا يظهر انى ماليش احترام فى البيت ده ولا فيه لمراتى عشان كده من بكره هنرجع الفيلا
سوسن فى ستين داهيه انا اللى غلطانه انى قبلت بالاشكال الزباله دي فى بيتى
جاسر كتر خيرك ...وطالما هما ستين هنقصهم يبقى 59 ونمشى النهارده
خرج جاسر تاركا امه التى شعرت بالحنق الشديد وصبت جام ڠضبها على الخادمه المسكينه نعمات نعمات ...انتى يازفته
خرجت نعمات مهروله من المطبخ فقالت لها سوسن لمى كل حاجه اللى اسمها سالى دى فى الشنط يالا بسرعه وتعالى ارميهم هنا على الباب
ظلت نعمات واقفه فصړخت بها سوسن هانم وقالت انتى واقفه عندك تعملى ايهاسمعى اللى بقولك عليه
ظلت سالى صامته لفتره طويله من الوقت تنظر الى جاسر المكفهر وجهه بزاويه عينها
وفجأه قال جاسر انتى ازاى تردى على امىانتى مش شايفه ان غلطاتك كترت
شعرت سالى بهجوم مبطن فى سؤال جاسر فقالت وانا غلطت فى ايه والمفروض كنت افضل ساكته لحد امتى.. دى قالت عليا انى تربيه شوارع
جاسر بعندبرضه مايصحش تردى عليها دى امى وفى مقام والدتك..
سالى لكن هيا مش بتتعامل معايا على انى بنتها دى بتعتبرنى عدوتها... كأنى خطڤتك ولا لفيت عليك... فحين ان الوضع معكوس تماما
جاسر قصدك ايه ...قصدك انى انا اللى ضحكت عليكى ولفيت عليكى !!
سالى بعصبيه والله تفهم زى ماتفهم لكن انا كمان مش ابقى سامعه شتمتى بودانى واسكت
جاسر پعنف لاء تسكتى وتحطى لسانك جوه بوقك كمان...لان ليكى راجل ولا مش مالى عينك ولا انتى مش عملالى اى احترام ...النهارده بتردى على امى وامبارح تتأخرى وترجعى مع زياد لوحدكم ...فاكره نفسك هسكتلك لحد امتى ...انا قبل كده قولتهالك انا صبرى عليكى ليه حدود
سالى بصوت مكتوم كتر خيرك والله ...انا مش عارفه لولا صبرك ده انا كان زمان حالى ايه دلوقت
جاسر بتتريقى حضرتك ...طيب لما نرجع لينا كلام تانى مع بعض
سالى بسرعه انا مابتهددش على فكره
جاسر بوعيد لمى الدور يا سالى انا مش فى كل وقت بيبقى ليا خلق عليكى ..ماتوصلنيش لحاجه وترجعى تندمى عليها
سالى واوصلك لايه بقى ان شاء الله
جاسر اخرسى ...سمعتى ...اخرسى
سكتت سالى عن الكلام شاعره بالڠضب الشديد والحزن البالغ على ظلم جاسر لها ونظرت الى الخلف فوجدت سليم الصغير ينظر لها بعينين دامعتين يريد البكاء فقالت لجاسر وقف العربيه
جاسر بنفاذ صبر ليه
سالى عايزه انزل ااقعد جنب سليم شكله خاف من صوتك العالى
اوقف جاسر السياره جانبا وقال لها اتفضلى يا ستى... صوتى انا اللى عالى وتصرفات حضرتك هيا اللى كويسه اووى
ترجلت سالى من السياره واتجهت للخلف لتجلس الى جوار سليم ورفعته من الكرسى المخصص له واحتضنته بحنان 
لا لتهدىء من روعه ...ام تحتمى بأحضانه الصغيره لتنسى ألمها 
وصل جاسر الى منزل سالى وترجل من السياره وترجلت سالى من السياره حامله سليم 
فتح جاسر صندوق السياره الخلفى واخرج اكياسا عديده تحمل هدايا لاهل سالى بأجمعهم 
نظرت سالى باستغراب للهدايا التى يحملها جاسر وصعدت خلفه 
رن جاسر جرس الباب ففتح له محسن والدها ورحب بهما
محسن اهلااا يا

دى النور.. يادى النور
رسم جاسر ابتسامه ودوده على وجهه بسهوله مطلقه وقال السلام عليكم ..ازيك ياعمى ..مبروك لسيرين
محسن وعليكم السلام يا بنى الله يبارك فيك اتفضل ..تعالى يا لولو وحشتينى من امبارح للنهارده
سالى انت كمان وحشتنى اووى يا بابا
محسن هاتى العكروت الصغير ده اسلم عليه
حمل محسن سليم بسعاده وقال يا اهلا وسهلا نورت البيت
وضع جاسر اكياس الهدايا على الطاوله المقابله للباب فقال محسن ماكنش له لزوم تكلف نفسك كل ده يا بنى
جاسر دى حاجه بسيطه ...معلش الحاجه كانت فى الشنط راجعين بيها من امريكا ..فعبال ما فكيت الشنط ..وجت المناسبه اهيه
محسن الله يكرمك... فى بيتها