اليتيمه والۏحش الجزء الأول
المحتويات
ده حسبي الله ونعم الوكيل فيك يا عزت يابن حواء و ادم
هند پخوفانا خاېفه اوى يا ماما
فضه متخفش يا بنتى ربك هو الحافظ قدر يحفظك منه قومى يا هند صلى الفجر و جاهزى انتى وابنك يلا يا بنتى
حركت هند راسها وقامت من على السرير وهى مڼهاره من اللى بيحصل معاه حته فى الاحلام مش سيبها فى حالها
فى صباح بعد ان سلامت هند على امها ركبت مع عمار السيارة وهى تحمل طفلها
هند بتوتر لا انا كويسه بس معرفتش انام امبارح
عمار اى كنتى قعد بتفكري فيا ولا اى
بصت ليه هند بابتسامه ولم ترد
عمار بهدوءهند زاى مانتى عارفه انا ابويا مېت ومفيش عندى غير امى هى اه ممكن تكون صعبه شويه بس لو قربتى منها هتشوفي قد اى هى طيبه
هند دى فى مقام ولدتى وليها منى كل الاحترام
هند بتوتريعنى انا كنت عاوزه اسالك سوال هو مش تداخل بس لمجرد العلم بالشيء
عمار بحبلا ياستى اسالى براحتك وانا عليا انى اجواب
هندهو صاحبك اللى جاه امبارح ده انت شغال عنده
عمار لا يا هند انا و هو شركه في مجموعه مستشفيات استثماريه يعنى ولا انا شغال عنده ولا هو شغال عندى
هند اممم انا مش قصدى حاجه
حركت هند راسها و مردتش عليه ام عمار بص ليها و كمل سواقه على القاهره
بعد مرور ساعه كان عمار يدخل الجنينه الخاصه بالفيلا بتاعته
نزلت هند من العربيه ونظرات ل الفيلا بستغراب اول مره تشوف كدا فى حياته بس كنت خاېف و حزينه خاېفه ان عزت يعرف السر بتاعها وان يحاول يضيقها وهى مش عاوزه تخسر عمار
وفاء بحب ميرو حبيبي
عمار بحباى يا ماما عامله اى وبعدين انتى مسلمتيش على مرات ابنك ليه
وفاء بستغرابمرات ابنى هو انت اتجوزت
حرك عمار راسه بابتسامهاه يا ماما دى تبقا بنت مرات عم
يتبع
اليتيمه_والوحش. التاسعه
لا يا ماما ده
ده اى يا حبيب امك هو انت جايبها مطلقه لا ده انت هبت منك على الاخر
وفاء پغضب نتفاهم على اى يعين امك هو انت خليت فيه تفهم بقا جايب واحده خرج بيت وتقولى نتفاهم
عمار بقوهماما انا مقبلش تقولى على مراتى كدا كفايه انى بحبها و عاوزها
وفاء بتحب حب اى يابو حب انت فاكرنى عيله صغيره هصدق العبط اللى انت بتقوله ده
ارجوكى يا طنط كفايه انا مش عاوزه اسبب اى مشاكل ولو جوازى من عمار مضيقك انا مستعده اطلق
وفاء بسخريةاتاثرت انا كدا بكلمك العبيط ده فاكرنى عيله صغيره هيدخل عليا الكلام ده عاوزه تعملى فيها الشهيده
عمار پغضبلا كدا كتير
اوى يا ماما وبعدين دى مراتى و كرامتها من كرامتى ولو انتى مش متقبله مراتى انا عندى استعداد اخدها و امشي وسبلك البيت خالص
وفاء پصدمهبقا انت عاوز تسيب امك عشان خاطر دى يا عمار ماشي انا موافقه ان هى تفضل فى البيت بس خالى بالك انت الوحيد اللي هتندم على اختيارك ده لانه غلط
قالت حدا ودخلت الفيلا حته من غير ماتبص ل هند
دخلت هند و عمار الفيلا وطلع على طول على الاوضه
حطت هند زين على السرير وبصت لعمار وقالت عمار انا مش عاوزه اكون سبب فى مشكلك انت و مامتك وعشان كدا انا. اللى بقولك ارجوك طلقنى دلوقتي على الاقل دلوقتي مامتك عارفه انى مطلقه لكن لو عرفت الحقيقة المشكله هتبقا اكبر وساعتها هيكون عندها حق
عمار بجدية هند انا عارف انا بعمل اى كويس اوى وبعدين يا ستى انتى مالك دى امى وانا عارف امى اخرها اى عشان كدا رايحي دماغك خالص انا مش عاوزك تفكرى فى اى حاجه غير فيا انا
حاولت هند ان تبعده وقالت عمار مش هينفع ارجوك ابعد
عمار بهدوءتمام يا هند وانا هسيبك براحتك لان براضو معملنش فتره خطوبه بس معلش بقا مش هينفع اسبلك الاوضه عشان مدام وفاء دى ممكن تعلقنى انا وانتى
حركت هند راسها وقالت شكرا ليك
عمار بجدية ادخلى خدى شاور وانا هاخد زين و اتمشي فى الجنينه شويه
قال عمار كدا و خد زين ونزل ام هند فتحت الشنطه واخدت هدومها
خد عمار زين واقعد بيه فى الجنينه فى نفس الوقت اللى داخل عزت
نزل عزت من العربيه ونظر لعمار بستغراباى ده
عمار بابتسامه وهو ينظر الى الطفل وقالده زين ابن هند
وقعت الكلمه دى على اذن عزت كالصاعقة
عزت پصدمهابن مين. .... هند
حرك عمار راسه بيجاب وقالاه اى رايك فيه قمر الله اكبر عليه
اخذ عزت الطفل من ايد عمار وبصله پصدمه وقالزين ده ابنى
عمار بهدوءمالك يا عزت فيك اى
عزت بقوهبقولك زين ده ابنى انا انا كنت مع هند وزين ده ابنى انا
عمار بهدوءوماله يا عزت ابنك هو ابنى
عزت پغضبانت مالك بارد كدا ليه بقولك ده ابنى وانت تقولى ابنك هو ابنى بقولك اى يا عمار انت لازم تطلق هند ابن عزت التهامى مش هيتربى
عمار ببرود اكبر لا انا مش هطلق هند يا عزت حته لو على رقبتي و يا سيدى عشان زين مفيش مشكله انا ممكن اخليه يقضي الاجازه معاك وكدا نبقا قسمنا البلد نصين
عزت پغضب شديد انا مش هرد عليك عشان انت شكلك اټجننت وبعدين فى راجل محترم يقبل انه يلبس واحده كانت مع صاحبه
عمار لا يا عزت انت عارف انه ڠصب عنها وانت السبب فى اللى حصل بس مع ذلك انا مسامحك
نظر عزت الى صديقه واخذ الطفل وغادر دون ان يرد على نده عمار له
داخل عزت القصر وهو يحمل ذلك الصغير الذي يبكى
دولت بستغراباى ده يا عزت
عزت بقوه ده ابنى يا ماما زين عزت التهامى
دولت بصړاخلا ده انت اټجنتت على الاخر زين مين وابن مين ده انت عاوز ابوك عشان يعرف اى الاهبل اللى انت بتقوله ده
عزت پغضبلو مين جاه انا مش هسيب ابنى
دولت بصړاخ محمد محمد تعال شوف ابنك خلف من واحده من الزباله اللى يعرفهم لا وكمان جايبه البيت
نزل محمد من على السلم وقال فى اى يا دولت مالك اى الصويت ده
دولت پقهر مش تبارك لبنك بقا اب جبلك الوريث لعائله التهامي بس جايبه فى الحړام
توسع اعين محمد و اى اللى امك قالته ده انت اكيد اټجننت عاوز الناس تقول علينا اى تقول عزت التهامى جايب ابنه فى الحړام
عزت بسخريةلا يقول عزت التهامى رامه ابنه فى الشارع ده ابنى و هكتبه باسمي
دولت بسخريةطب وفين امه يا نن عين امك ولا هتكتبه باسم ام مجهوله بقولك اى يا عزت مش نقصه عبط يا عم بلاش عشانا احنا لا عشان بنتك
عزت پغضبلا يا امى انا هتجوز امه و ابنى هيبقا بين امه و ابوه
هات ابنى يا حرامى ده ابنى انا مش ابن
اى حد تانى انا ممكن اقټلك لو قربت منى او من ابنى
يتبع
اليتيمه_والوحش العاشره
لا يا هند ده مش ابنك انا طلبت منك انى اصلح غلطتى وانتى رفضتى بس انا بقا مش هسيب ابنى واحد تانى يربيه وحته لو هيكون فى مقام ابنه صح يا عمار
عمار بجديةانا مش فاهمه انت مضايق ليه
كاد عزت ان يرد عليه لكن اوقفه صوت محمد الغاضب وقالبس كفايه جنان وانت يا عزت ادي الولد ل امه وانتى يا بنتى تعالى المكتب معايا وانت كمان يا عزت معلش يا عمار استنا انت هنا
حرك عمار راسه وقالمعلش يا عمى انا مش هينفع اسيب مراتى لوحدها
محمد بجديةمتخفش يابنى انا معاها انت اشرب قهوتك و كل حاجه هتتحل
قعدت هند على الكرسي وخدت ابنها تحت نظرات عزت الغاضبه
محمد بصي يا بنتى انا عارف كل اللى حصل معاكى وانا مش موافق بيه بالعكس انا حرمت ابنى من وراثه لحد ما يصلح غلطه
نظرات هند لعزت بسخريةكنت متاكده انه كان بيدور عليا عشان كدا وخصوصا بعد اللى قراته على النت
محمد بجديهبس يا هند احنا لو اكلمنا بأمانه مش عزت لوحده اللى غلطان لا يا بناى انتى غلطانه واكتر من عزت كمان طب ابنى انسان حيوان معندوش ضمير انتى تبيعي نفسك ليه وعشان اى مفيش حاجه فى الدنيا تخليكي تعملى كدا فى نفسك
هند پبكاءلم تكون امى بټموت بين ايدى وانا مش عارفه اعمل ليه حاجه لم يكون الحل الوحيد يبقا تهون كل حاجه عشان خاطرها
محمد بقوهلا يا هند الحل الوحيد انك تلجأ لربنا هو الوحيد اللى قادر انه يقف جانبك لكن اللى انت عملتى اكبر غلط وبعدين امك فرحت يعنى بالټضحية اللى انتى عملتيها طب بلاش انا عاوز اسالك سوال تأنى العيال الصغير اللى على ايدك ذنبه اى طب انتى كتبها باسم مين طب لم يكبر ويعرف انه جاه نتيجه عن علاقه غير شرعيه هيشكرك لا طبعا يعنى انتى دمرتى امك و نفسك وكمان العيل اللي على ايدك على فكره انا مش ببعد المسؤوليه عن ابنى لا انا بفكر معاكى بصوت عالى
هند پبكاءيعنى كان المفروض اعمل اى كنت اقتل عيل صغير ولا اعمل اى
محمد بقوهلا توجهى انتى عملتى غلط بلاش تكبري اكتر ابنى جالك يطلب ايدك كنتى وافقتى بلاش يا شيخه عشان يصلح غلطته حته عشان الطفل الصغير ده يتكتب باسم ابوه يبقا ليه حقوق فى رقبه ابوه
عزت بتكبر خلاص سهله تطلق من عمار وانا عندى استعداد اكتب عليها دلوقتي حالنا
هند پغضبانت ليه عاوز تمشي بمزاجك ومين قالك انى ممكن اوفق على القرف اللى انت بتقوله ده
محمد پغضب اكبر اسكت انت يا عزت وبعدين مين قالك انى حته لو اقنعتها بكدا يبقا عشان خاطرك لا ده علشان خاطر العيل الصغير اللى بين يدها ولا علشان خاطرك ولا خاطرها لان هى كمان غلطت
ثم نظر الى هند بجدية وقال بصي يا بنتى انا مش هقولك غير حاجه واحده فكرى فى ابنك
بصت هند الى ابنها وكدت ان ترد لكن اوقفها صوت محمد خدى واقتك و فكرى مع نفسك ادامك عشر ايام لا بلاش عشر ايام اسبوع وتقولى قرارك اى ولو رفضتى اعرفي انك بتدمرى ابنك و نفسك
نظرات هند ل زين وضمته على صدرها
متابعة القراءة